χριστουγεννα με τον πατερα
από Anastasia Lagari, Σάββατο, 8 Δεκεμβρίου 2012 στις 7:17 μ.μ. ·
Λατρευω την μοναξια μου της κανω συντροφια με ενα ποτηρι κοκκινο κρασι,οι μνημες πλυμηριζουν τους κροταφους μου,και τα τα χερια κανουν κινησεις συναισθηματων.παιρνω μια μια χρονια τις γιορτες που περασαν απο την τροχια της ζωης μου,,,δυσκολευομαι να θυμηθω κατι με σφιγγει στο στηθος μου..θυμαμαι καθαρα τα τελευταια χριστουγεννα με τον μπαμπα μου να υπαρχει στην ζωη,,,αυστηρος απομακρος.... μα τι με κανει και οταν λεω το ονομα του κλαιω??τι μπορει να ειναι αυτο???δεν θυμαμαι αγγιγμα του..... πολυ μικρο το μυαλουδακι μου για να κρατησει την θυμηση του ,,ενα πραγμα κρατησα τον αερα της παρουσιας του ,αυτο το συνασθημα της υπαρξης του...πολυ γλυκο ζεστο σταθερο.και ενα φιλι κατω απο το δεντρο με μια φωτογραφια να θυμαμαι εκεινα τα χριστουγεννα.δεν γυριζει ο χρονος πισω αυτο το κατρακυλισμα ειναι απιστευτα οδυνηρο.θελω να του πω πως ειμαι πολυ υπερηφανη για αυτον.εδινε χωρις ορια,εδινε χωρις επιστροφη,εδινε με κινδυνο να ξεφυγει απο τα καθιερωμενα της οικοιγενειας εδινε και φωναζε.....καντο και προσερασε το μην σταθεις καντο ομως μην προσπερασεις χωρις να το κανεις.τα κυταρα μου ειναι δικα σου το αιμα μου ειναι ιδιο με το δικο σου ,,πως θα μπορουσα να γεννηθω διαφορετικη.......δε μου αφησες περιουσια .....υλικη ,βρηκα ομως στα κυταρα μου το δικο σου κυταρο και αυτο με φτανει...αυτα τα χριστουγεννα ειναι διαφορετικα ....απο επιλογη μου.θελω να προλαβω να δω....την ζωη μου.μεσα απο τα ματια μου ..εισαι εδω και μου φωναζεις .....ασε τα μεγαλα λογια κανουν θορυβο πολυ ...φυσηξε ανασα στην ανασα θα ακουστει σιωπη .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου